Ze noemen me Baboe

Alima's karakter is eigenlijk van meet af aan strijdig met haar nederige positie van baboe (kindermeisje), maar er is voor haar geen andere manier om aan een gedwongen huwelijk te ontkomen. Ze treedt in dienst bij een Nederlands gezin en reist met hen mee naar Nederland, waar ze wordt aangestoken door het onafhankelijkheidsstreven van Indonesische studenten.

Terug in Indië wordt ze ogenblikkelijk meegesleurd in de maalstroom van de geschiedenis. Als haar geliefde, de verzetsstrijder Riboet, sneuvelt, blijft Alima alleen achter met haar dochter.

Uit archiefbeelden, aangevuld met muziek en audiocommentaar, reconstrueert Beerends Alima's lotgevallen ten tijde van de Japanse bezetting, de daaropvolgende onafhankelijkheidsstrijd en de politionele acties waarmee Nederland zijn koloniale bezit probeert veilig te stellen.