‘Pather Panchali’ is een wonderschone klassieker over een doodgewone, arme Indiase familie in een Bengaals plattelandsdorp. Het jongetje Apu groeit op met een afwezige vader, een verbitterde moeder, een stokoude tante en zijn liefhebbende zus. Rampspoed is nooit ver weg in de sprankelende vertelling, die realisme combineert met lichtvoetigheid. Ook de filmmuziek van sitarspeler Ravi Shankar geldt inmiddels als klassiek.
Regisseur Ray liet zich sterk beïnvloeden door het neorealistische ‘Ladri di biciclette’ van Vittorio De Sica, maar gaf een eigen draai aan de stroming. Met zijn even documentaire als lyrische stijl bood Satyajit Ray een alternatief voor de traditionele Bollywood-cinema. Zijn vernieuwende werk markeerde het ontstaan van een onafhankelijke Indiase cinema.'Pather Panchali' is het eerste deel van Rays Apu-trilogie en werd in 1956 op het Filmfestival van Cannes beloond met de Best Human Document Award. Eind november wijdt Eye een retrospectief aan deze bijzondere maker. De film is beeldschoon in 4K gerestaureerd en nu opnieuw te zien.