Een van de hoogtepunten van de komende filmzomer is wederom het programma Previously Unreleased, waarin acht films die op internationale festivals hoge ogen gooiden en lovende kritieken ontvingen, maar toch niet voor de Nederlandse filmliefhebber te zien waren, nu alsnog de filmtheaters in gaan. Films die troost brengen, waarin kunst en het leven elkaar ontmoeten, die je verbeelding uitdagen en de grenzen van film en verbeeldingskracht verleggen. Dus op naar een fantastische filmzomer!
‘C’est pas moi'
Het Centre Pompidou vroeg filmmaker Leos Carax om via beelden antwoord te geven op de vraag: ‘Waar ben je, Leos Carax?’ De regisseur van ‘Holy Motors’ (2012) en ‘Annette’ (2021) maakte vervolgens een free style zelfportret, vol knipogen en verwijzingen naar zijn uitzinnige werk. Tegelijkertijd is het een liefdevol eerbetoon aan Jean-Luc Godard en David Bowie én een onderzoek naar de macht en politiek van het maken van beelden.
‘C'est pas moi’ is een zelfportret waarin Carax de personages uit zijn veertigjarige oeuvre herontdekt en de politieke evolutie van die tijd vastlegt.
‘Allégorie citadine’
Een jonge Parijse danseres gaat met haar zevenjarige zoontje Jay naar de casting voor een toneelstuk gebaseerd op de ‘Allegorie van de Grot’, het verhaal waarin de filosoof Plato zich afvraagt wat er zou gebeuren als een van de gevangenen erin zou slagen zich van zijn ketenen te bevrijden en uit de grot te ontsnappen. Onderweg naar het theater valt door het gehaast Jay’s kartonnen kaleidoscoop uit elkaar. Als de auditie begint, loopt Jay weg, de straten van Parijs op, het avontuur tegemoet.
Alice Rohrwacher (‘La Chimera’) en fotograaf JR creëerden een fantasierijke samensmelting van film en filosofie, met een opvallende rol voor Leos Carax als theaterdirecteur. ‘Allégorie Citadine’ illustreert hoe beelden – of het nu schaduwen of tastbare objecten zijn – de waarheid kunnen verdraaien of onthullen.
Te zien vanaf donderdag 7 augustus.
